Op de helft!
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
31 Januari 2011 | Oeganda, Kampala
91 dagen geleden stapte ik op het vliegtuig richting Oeganda, een nog onbekend avontuur wat voor me lag. Over 91 dagen hoop ik weer te landen op Nederlandse bodem. Vandaag is exact de helft van mijn verblijf hier in Oeganda, wat is de tijd voorbij gevlogen. En ik heb het idee dat de tijd straks alleen nog maar harder gaat, omdat ik van de 12 weken die nog komen ik er bijna 5 op vakantie ben. 17 februari hoop ik 2 weken door Oeganda te reizen, en de week daarna komen mijn ouders. Dan is het nog 5 weken werken voor ik voor ongeveer 2 weken naar Kenia vertrek om daarna al weer naar huis te vliegen. Kortom, voor je het weet ben ik weer thuis. Tenminste, dat gevoel heb ik heel sterk, bijna alsof ik al moet gaan aftellen… (gelukkig telt mijn WaarbenJij.nu hoeveel dagen ik al weg ben, dat scheelt mij een hoop geturf) Als 3 maanden, waarin ik relatief weinig uitstapjes heb gedaan, al zo snel gaan, hoe moeten de komende maanden dan wel niet zijn..
Afgelopen 2 weken zijn verder rustig voorbij gegaan. Mijn vrije tijd heb ik voornamelijk op gevuld met een goed boek, een beetje slenteren door Jinja, of heerlijk aan het zwembad liggen.. Wat me overigens de nodige after sun gekost heeft. Want december mocht dan nat en koud zijn, januari heeft dat ruimschoots goed gemaakt. Al hadden we vandaag een flinke bui, incl. hagel. Maar dat is dan ook wel ongeveer de enige bui die ik me kan herinneren deze maand. Het is over het algemeen stralend weer met een strak blauwe lucht, heerlijk!!
Gister hebben we de verjaardag van Gift gevierd, 12 jaar geworden. Het was een leuke dag, met taart limonade en natuurlijk cadeautjes, Gifty en de rest van de kids hebben genoten! Toch blijft het een raar idee dat je van geen van deze kinderen de exacte geboorte datum weet, terwijl dat zo vanzelf sprekend voor ons is.
Ik houd zelf een bestandje bij met wat ik elke dag heb gedaan, omdat ik sommige dingen gewoon niet wil vergeten. Hieronder een citaat van een niet heel bijzondere maar toch leuke ervaring.
23 januari
Vanmorgen eerst naar de kerk geweest.
Daarna wezen eten bij Agnes, de vrouw die vlees langs de weg verkoopt. Haar naam en beroep, zijn eigenlijk de enige dingen die ik van haar weet, kortom een stikvreemde dus. Het was erg gezellig, ze heeft matoke, rijst, rundvlees en dawdaw voor me gekookt. Terwijl ik van te voren had gezegt dat ik dawdaw dat niet lekker vond. Maar goed, krijgt een gigantisch bord vol. En ik schaamde me toen ik meer dan de helft moest laten staan omdat ik vol zat. Later even gekeken hoe ze het vlees aan het klaarmaken was, er zaten overal vliegen en volgens mij zag ik zelfs een wormpje over het vlees kruipen. De worstjes zijn gewoon voorverpakt uit de suppermarkt. Toen ik me net had voorgenomen de volgende keer maar worstjes te bestellen kocht een ugandese (dronken) man een vleesstick voor me. Ik geef toe, het smaakte prima en gelukkig weer nergens last van.. maar volgende keer denk ik toch wel 2 keer na voor ik het vlees koop.
In de bar naast haar huisje zaten ze zelfgebrouwen bier te drinken. Het is een klein emmertje met warme bruine drab erin. Een beetje een kruising tussen modder en pindasaus. Daar hangen ze allemaal een soort slangetje in en daardoor drinken ze. Wat er precies allemaal inzat werd me niet helemaal duidelijk, wat wel erg duidelijk was dat er in ieder geval genoeg alcohol inzat. Toen ik vroeg of ik een foto mocht maken mocht dat natuurlijk wel, maar of ik toch ook even het bier wilde proeven. Ik ben best bereid nieuwe dingen te proberen, maar dit aanbod heb ik toch maar afgeslagen…
Omdat de kinderen vandaag weer naar school zijn gegaan, van 7 tot 5 is mijn rooster wat veranderd. Ik werk nu door de weeks alleen halve dagen en heb 1 dag vrij, in het weekend werk ik de hele dag. Ben persoonlijk wel blij met m’n rooster, op deze manier kan ik ’s middags lekker m’n ding doen, even naar Jinja of gewoon lekker op m’n kamer rommelen.
De kinderen keken al weken uit naar de dag dat ze weer naar school konden, zeker David en Rachel die vandaag voor het eerst naar school gingen. Al met al gaan de kinderen graag naar school en zijn ze een stuk enthousiaster als de meeste Nederlandse kinderen. Mercy was een beetje verdrietig dat ze niet naar school kon, maar toen ik haar vertelde dat ze de hele dag de fietsen niet met haar broertjes en zusjes hoefde te delen was het verdriet gelukkig snel over.
Verder gaat hier alles z’n gangetje en heb ik niet zoveel bijzonderheden te melden. Heb het hier nog steeds supper naar mijn zin en kijk uit naar de vakantie in februari..
Bedankt voor het lezen weer en tot het volgende verslag..
Ellen
Afgelopen 2 weken zijn verder rustig voorbij gegaan. Mijn vrije tijd heb ik voornamelijk op gevuld met een goed boek, een beetje slenteren door Jinja, of heerlijk aan het zwembad liggen.. Wat me overigens de nodige after sun gekost heeft. Want december mocht dan nat en koud zijn, januari heeft dat ruimschoots goed gemaakt. Al hadden we vandaag een flinke bui, incl. hagel. Maar dat is dan ook wel ongeveer de enige bui die ik me kan herinneren deze maand. Het is over het algemeen stralend weer met een strak blauwe lucht, heerlijk!!
Gister hebben we de verjaardag van Gift gevierd, 12 jaar geworden. Het was een leuke dag, met taart limonade en natuurlijk cadeautjes, Gifty en de rest van de kids hebben genoten! Toch blijft het een raar idee dat je van geen van deze kinderen de exacte geboorte datum weet, terwijl dat zo vanzelf sprekend voor ons is.
Ik houd zelf een bestandje bij met wat ik elke dag heb gedaan, omdat ik sommige dingen gewoon niet wil vergeten. Hieronder een citaat van een niet heel bijzondere maar toch leuke ervaring.
23 januari
Vanmorgen eerst naar de kerk geweest.
Daarna wezen eten bij Agnes, de vrouw die vlees langs de weg verkoopt. Haar naam en beroep, zijn eigenlijk de enige dingen die ik van haar weet, kortom een stikvreemde dus. Het was erg gezellig, ze heeft matoke, rijst, rundvlees en dawdaw voor me gekookt. Terwijl ik van te voren had gezegt dat ik dawdaw dat niet lekker vond. Maar goed, krijgt een gigantisch bord vol. En ik schaamde me toen ik meer dan de helft moest laten staan omdat ik vol zat. Later even gekeken hoe ze het vlees aan het klaarmaken was, er zaten overal vliegen en volgens mij zag ik zelfs een wormpje over het vlees kruipen. De worstjes zijn gewoon voorverpakt uit de suppermarkt. Toen ik me net had voorgenomen de volgende keer maar worstjes te bestellen kocht een ugandese (dronken) man een vleesstick voor me. Ik geef toe, het smaakte prima en gelukkig weer nergens last van.. maar volgende keer denk ik toch wel 2 keer na voor ik het vlees koop.
In de bar naast haar huisje zaten ze zelfgebrouwen bier te drinken. Het is een klein emmertje met warme bruine drab erin. Een beetje een kruising tussen modder en pindasaus. Daar hangen ze allemaal een soort slangetje in en daardoor drinken ze. Wat er precies allemaal inzat werd me niet helemaal duidelijk, wat wel erg duidelijk was dat er in ieder geval genoeg alcohol inzat. Toen ik vroeg of ik een foto mocht maken mocht dat natuurlijk wel, maar of ik toch ook even het bier wilde proeven. Ik ben best bereid nieuwe dingen te proberen, maar dit aanbod heb ik toch maar afgeslagen…
Omdat de kinderen vandaag weer naar school zijn gegaan, van 7 tot 5 is mijn rooster wat veranderd. Ik werk nu door de weeks alleen halve dagen en heb 1 dag vrij, in het weekend werk ik de hele dag. Ben persoonlijk wel blij met m’n rooster, op deze manier kan ik ’s middags lekker m’n ding doen, even naar Jinja of gewoon lekker op m’n kamer rommelen.
De kinderen keken al weken uit naar de dag dat ze weer naar school konden, zeker David en Rachel die vandaag voor het eerst naar school gingen. Al met al gaan de kinderen graag naar school en zijn ze een stuk enthousiaster als de meeste Nederlandse kinderen. Mercy was een beetje verdrietig dat ze niet naar school kon, maar toen ik haar vertelde dat ze de hele dag de fietsen niet met haar broertjes en zusjes hoefde te delen was het verdriet gelukkig snel over.
Verder gaat hier alles z’n gangetje en heb ik niet zoveel bijzonderheden te melden. Heb het hier nog steeds supper naar mijn zin en kijk uit naar de vakantie in februari..
Bedankt voor het lezen weer en tot het volgende verslag..
Ellen
-
31 Januari 2011 - 19:33
Maaike:
hey lieve ellen
hoe is het met je? wat een ervaringen allemaal! we moeten binnen kort ff een msn date plannen zodat we bij kunnen kletsen!
liefs maaike -
31 Januari 2011 - 19:34
Maaike:
hey lieve ellen
hoe is het met je? wat een ervaringen allemaal! we moeten binnen kort ff een msn date plannen zodat we bij kunnen kletsen!
liefs maaike -
31 Januari 2011 - 22:19
Daphne:
Hy Ellen
Geniet van je tijd want het gaat zo snel voorbij! Leuk dat je een waarbenje hebt Wijnand had dat niet en om zo alles te lezen hoe andere het ervaren echt geweldig. Wat is Maria groot en mercy veel haar. In de tijd dat ik er was heeft mercy met een scheermesje een hap eruit geschoren. Hoe ze eraan kwam van de vuilnishoop. Super leuk om alles te lezen en die man van de rolex ik herken hem nog!! Lekker zijn die dingen hè? Geniet ervan en alle kinderen een dikke knuffel! Hoe is het met Winnie het nieuwe meisje?
Groetjes Daphne
Ps aida ook een dikke knuffel -
01 Februari 2011 - 15:58
Renske:
Hee El,
wat een mooie, toffe en vooral avontuurlijke verhalen weer zeg!
Geniet nog meer volop, van die (onderhand) 90 dagen!
Spreken elkaar snel weer via MSN oid!
xx.rens
& much blessings! -
04 Februari 2011 - 18:09
Lisanne:
Weer een leuk verslag Ell. Geniet straks van je vakantie en ook als je ouders er zijn. Hoorde van je vader dat ze er al echt naar uitkijken! Veel plezier nog even! Liefs, Lies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
