Eindelijk..

Lieve vrienden, familie, buren, burgers en buitenlui

Eindelijk..
Eindelijk kan ik jullie vertellen dat ik binnen een niet al te lange tijd, terug vlieg naar Oeganda!!! Want februari klinkt misschien nog ver, maar ik ben al aan het aftellen!

Nog 98 nachtjes slapen voor ik weer in het vliegtuig stap onderweg naar het land waar ik vorig jaar een stukje van mijn hart heb achtergelaten. Een moment waar ik de afgelopen anderhalf jaar toch elke dag wel even aan gedacht heb. Een moment waarop ik Nederland, mijn vrienden en familie en alles wat bekend is weer voor een half jaar achterlaat, onderweg naar een land dat nu een beetje minder onbekend is als toen. Dit keer geen spanningen, geen zenuwen en geen klamme handjes, dit jaar alleen maar blijdschap omdat ik weet dat er vrienden aan de andere kant van de wereld op mij staan te wachten. Omdat ik een heel klein beetje weet wat dit nieuwe avontuur gaat brengen, omdat ik weet dat ik al de kinderen van het weeshuis weer ga zien en omdat ik weet dat ik de eerste week weer 15 uur bij de kapper zal zitten voor echte Afrikaanse vlechten.

Ik kan niet wachten tot mijn blanke voeten weer oranje zijn van al het stof, ik kan niet wachten om weer achterop een bodaboda te zitten (en te vrezen voor mijn leven) en ik kan niet wachten om iedereen daar weer in mijn armen te sluiten en weer te wennen aan het Afrikaanse leven. Ik ben klaar om nog veel meer mooie, confronterende en bijzondere momenten te beleven. Om er alles uit te halen wat erin zit en terug te komen met een knapzak vol met nieuwe verhalen en ervaringen!

-----------------------------------------------------------------------------------------

Dit jaar zal ik stage gaan lopen bij stichting Kisoboka, een organisatie met een missie! Namelijk;

‘’ Het ondersteunen van de talenten van jongeren en het verbeteren van het het sociale welzijn in de krottenwijken in en rond Jinja .’’

Ik zal gaan werken in een rehabilitatiecentrum voor jongens die op de straat hebben geleefd. Ik heb heel veel zin in deze nieuwe uitdaging waar ik heel veel van kan gaan leren. Ik hoop een beetje te leren om buiten de Nederlandse richtlijnen te denken. Hier in Nederland heb je voor elke situatie regels en protocollen, daar doen ze in Oeganda niet aan.. Daar moet je nog gewoon zelf bedenken hoe je met een onverwachte situatie omgaat, genoeg te leren dus!

Kisoboka is werkzaam in en rond Jinja, de stad waar ik vorig jaar ook heb gewoond. Dit vind ik zelf heel fijn, iedereen die ik vorig jaar heb ontmoet woont daar, ik kan weer naar dezelfde kerk als vorig jaar, en het is in de buurt van Home Sweet Home. Daarnaast weet ik er de weg en een beetje hoe het er werkt, en dat is gewoon een lekker gevoel.

Maar goed, af tellen dus!
Ik heb er enorm veel zin in en die 98 dagen kunnen me niet snel genoeg gaan. Eerst nog mijn stage in Nederland goed afronden en dan ben ik er eind januari echt klaar voor!

Liefs Ellen