Beautiful Uganda
Blijf op de hoogte en volg Ellen
20 Juli 2013 | Oeganda, Jinja
Maandag gingen Jones en ik met het openbaar vervoer naar Entebbe om Simon daar van het vliegveld op te pikken. De rit van Jinja naar Entebbe duurt een uur of 5 en gaat recht door Kampala, ik blijf een hekel hebben aan die gevaarlijke, vieze stinkstad.. Maar goed, s’avonds Simon opgepikt die me overlaadde met Nederlandse chocola, drop en kaas.. Lekker lekker lekker. Eenmaal in het guesthouse de eerste 10 minuten compleet in shock, het hele geusthouse was overladen met blanke, ze waren overal en droegen rokjes en broeken in lengtes die ik al heel lang niet meer had gezien… Daarna opgepikt door onze driver John die ons om 7 uur s ochtends naar Murchison reed, veel mooie dieren gezien maar de leeuw helaas gemist. Toch weer wat nieuwe beestjes aan mijn lijstje mogen toevoegen, onder andere de neushoorn, schildpad en hyena.. Het was een heerlijke safari, en aangezien ons busje een bagagerek heeft betekend dat matras op het dak en vanaf daar genieten van het prachtige uitzicht..
Bij Lake Bunyonyi een heerlijke boottocht gemaakt en verschillende kraanvogels gespot. De kraanvogel is het nationale symbool van Oeganda en ook de kleuren van de Oegandese vlag zijn hier op gebaseerd. De boottocht eindigde in een Pygmeeëndorp, een stam in Oeganda waarbij de mensen uitzonderlijk klein blijven. De gids zou ze geld betalen en dan zouden ze voor ons zingen en dansen. Toen ik dit hoorde wist ik eigenlijk gelijk dat ik dit absoluut niet wilde zien, het druist in tegen alles waarvoor ik hier ben gekomen. Ik kwam hier om met de mensen te leven, om ze te begrijpen maar niet om naar ze te kijken. Dit voelt alsof ik een muntje in een poppenkast doe en de poppetjes dan gaan dansen… Ik wilde het echte Oeganda leren kennen, maar aan mensen die zich opdoffen om voor geld een dansje te doen is niks echts.. Kortom besloten in de boot te blijven en maar hopen dat de jongens mooie foto’s zouden maken.
En terwijl de jongens onderweg waren naar de dansende pygmeeen had ik even een heerlijk Oegandees genietmomenje. Ik zat ik het zonnetje op de boot de Libelle te lezen met het mooiste uitzicht dat je je kan wensen toen er twee Oegandese jongentjes achter me stonden. Even het bekende Djeballe, oly otya (hallo how are you) praatje gehouden toen ze achter me op de boot kwamen zitten, ze hebben een uur over mijn schouder de plaatjes in de Libelle zitten kijken en vonden vooral de Mzunguvrouwen in bikini erg grappig.. Toen ik ze de Margriet gaf vroeg één van de jongentjes in het Luganda of hij hem op school mocht laten zien, gelukkig was Simon toen hij terug kwam niet boos dat ik zijn Margriet had weggegeven…
De gids had prachtige verhalen over alle 29 eilandjes in het meer waarvan ik de meeste niet meer weet en de rest niet op ga schrijven, eentje is me er echter bijgebleven.. Midden in het meer is een eilandje van misschien 30 vierkante meter en op 1 kale boom vol met gieren na was het eiland helemaal kaal. Dit eiland werd gebruikt om meisjes die voor het huwelijk zwanger waren geraakt op te dumpen om ze daar vervolgens dood te laten gaan. Sommige meisjes gingen dood van de honger en andere terwijl ze naar de overkant probeerde te zwemmen. Sommige meisjes hadden geluk, die werden opgepikt door de lokale mannen die geen geld hadden voor een bruidsschat, want aan deze meisjes was dan wel geen eer te behalen, maar ze waren in ieder geval gratis.. Soms kan ik alleen maar zeggen, rare figuren die Ugandezen…
Ondertussen zitten we in Bwindi waar Simon morgen de Gorilla’s gaat ontmoeten. Ik heb deze tocht twee jaar geleden al gemaakt en aangezien dit een vrij prijzig grapje is mag Simon dus morgen alleen… Ik houd het op een relax dagje, uitslapen m’n kleren wassen in een teiltje en lekker van de prachtige omgeving genieten aangezien we midden in het regenwoud zitten.. Ik had de gorilla’s twee jaar geleden in tien minuten gevonden maar de berichten voor Simon lijken minder gunstig… We horen verhalen over 4 á5 uur lopen en dat is geen grapje aangezien we midden in de bergen zitten. We gaan het zien en vanuit mijn warme slaapzak zal ik hem morgen heeeel erg veel succes wensen: )
Foto's uploaden gaat helaas niet vanuit midden in de rimboe, maar die houden jullie tegoed...
Liefs..
Bij Lake Bunyonyi een heerlijke boottocht gemaakt en verschillende kraanvogels gespot. De kraanvogel is het nationale symbool van Oeganda en ook de kleuren van de Oegandese vlag zijn hier op gebaseerd. De boottocht eindigde in een Pygmeeëndorp, een stam in Oeganda waarbij de mensen uitzonderlijk klein blijven. De gids zou ze geld betalen en dan zouden ze voor ons zingen en dansen. Toen ik dit hoorde wist ik eigenlijk gelijk dat ik dit absoluut niet wilde zien, het druist in tegen alles waarvoor ik hier ben gekomen. Ik kwam hier om met de mensen te leven, om ze te begrijpen maar niet om naar ze te kijken. Dit voelt alsof ik een muntje in een poppenkast doe en de poppetjes dan gaan dansen… Ik wilde het echte Oeganda leren kennen, maar aan mensen die zich opdoffen om voor geld een dansje te doen is niks echts.. Kortom besloten in de boot te blijven en maar hopen dat de jongens mooie foto’s zouden maken.
En terwijl de jongens onderweg waren naar de dansende pygmeeen had ik even een heerlijk Oegandees genietmomenje. Ik zat ik het zonnetje op de boot de Libelle te lezen met het mooiste uitzicht dat je je kan wensen toen er twee Oegandese jongentjes achter me stonden. Even het bekende Djeballe, oly otya (hallo how are you) praatje gehouden toen ze achter me op de boot kwamen zitten, ze hebben een uur over mijn schouder de plaatjes in de Libelle zitten kijken en vonden vooral de Mzunguvrouwen in bikini erg grappig.. Toen ik ze de Margriet gaf vroeg één van de jongentjes in het Luganda of hij hem op school mocht laten zien, gelukkig was Simon toen hij terug kwam niet boos dat ik zijn Margriet had weggegeven…
De gids had prachtige verhalen over alle 29 eilandjes in het meer waarvan ik de meeste niet meer weet en de rest niet op ga schrijven, eentje is me er echter bijgebleven.. Midden in het meer is een eilandje van misschien 30 vierkante meter en op 1 kale boom vol met gieren na was het eiland helemaal kaal. Dit eiland werd gebruikt om meisjes die voor het huwelijk zwanger waren geraakt op te dumpen om ze daar vervolgens dood te laten gaan. Sommige meisjes gingen dood van de honger en andere terwijl ze naar de overkant probeerde te zwemmen. Sommige meisjes hadden geluk, die werden opgepikt door de lokale mannen die geen geld hadden voor een bruidsschat, want aan deze meisjes was dan wel geen eer te behalen, maar ze waren in ieder geval gratis.. Soms kan ik alleen maar zeggen, rare figuren die Ugandezen…
Ondertussen zitten we in Bwindi waar Simon morgen de Gorilla’s gaat ontmoeten. Ik heb deze tocht twee jaar geleden al gemaakt en aangezien dit een vrij prijzig grapje is mag Simon dus morgen alleen… Ik houd het op een relax dagje, uitslapen m’n kleren wassen in een teiltje en lekker van de prachtige omgeving genieten aangezien we midden in het regenwoud zitten.. Ik had de gorilla’s twee jaar geleden in tien minuten gevonden maar de berichten voor Simon lijken minder gunstig… We horen verhalen over 4 á5 uur lopen en dat is geen grapje aangezien we midden in de bergen zitten. We gaan het zien en vanuit mijn warme slaapzak zal ik hem morgen heeeel erg veel succes wensen: )
Foto's uploaden gaat helaas niet vanuit midden in de rimboe, maar die houden jullie tegoed...
Liefs..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
